Stedelijke luchtkwaliteit
De bescherming van de menselijke gezondheid is één van de doelstellingen van het huidige Europese en Nederlandse luchtkwaliteitsbeleid. Nu hebben de kranten hebben de afgelopen jaren regelmatig aandacht besteed aan de luchtkwaliteit in Nederland. Deze zou slecht zijn: er zou teveel stikstofdioxide (NO2) en fijn stof (PM10) in de lucht zitten. Zo veel zelfs dat op veel plaatsen niet wordt voldaan aan de Europese normen voor de luchtkwaliteit.
Vooral de stedelijke luchtkwaliteit zou nogal te wensen overlaten, waarbij het verkeer wordt gezien als een van de grootste boosdoeners. De berichten over de slechte luchtkwaliteit kwamen voor velen als een verrassing. Immers, luchtverontreiniging: was dat geen probleem van lang geleden? Dat was toch al lang opgelost? De problemen waren lang geleden herkend, het beleid was geformuleerd en de maatregelen waren genomen. Dus hoezo luchtverontreiniging?
Dit artikel blikt terug. Het behandelt eerst in kwalitatieve zin de ontwikkelingen in de stedelijke luchtkwaliteit in Nederland. Welke bronnen waren in het verleden van invloed op de luchtkwaliteit en om welke stoffen ging het? Vervolgens wordt de situatie geschetst vanaf de jaren zeventig van de twintigste eeuw toen geleidelijk aan meetresultaten beschikbaar kwamen. Ook het ontwakende besef over het probleem luchtverontreiniging komt ter sprake. Dit zal uitmonden in een meer kwantitatieve beschrijving van de ontwikkelingen in de stedelijke luchtkwaliteit in Nederland tot op heden. Tot slot zal de vraag behandeld worden of de luchtkwaliteit verbeterd is of misschien juist niet.
[Dit artikel is in vijf afleveringen verschenen in het Tijdschrift Lucht in 2008/2009]
