Dossier 'De eerste Amerikaanse kernproeven'
4. De eerste atoombommen
De eerste atoombommen waren het resultaat van het Manhattan Project. Het Manhattan project was tijdens de Tweede Wereldoorlog een geheim Amerikaans project met de bedoeling om een atoombom te ontwikkelen. Het project was begonnen vanuit de angst dat nazi Duitsland bezig was een atoombom te ontwikkelen; berichten die na de oorlog overigens onjuist bleken te zijn. De Amerikanen wilden de Duitsers voor zijn. Het project ging van start in 1942 en leidde in de ongelofelijk korte tijd van drie jaar tijd tot volledig operationeel inzetbare atoombommen. De ontwikkeling van de bom in het Manhattan project nam toch nog zoveel tijd in beslag dat de atoombommen niet meer tegen Duitsland kon wordt ingezet. Duitsland was in mei 1945 al op 'conventionele' wijze verslagen. Als resultaat van het project kwamen twee typen atoombommen beschikbaar: één gebaseerd op uranium en een andere gebaseerd op plutonium. De uraniumbom was van het zogenaamde kanontype; in feite een technisch bekend en vertrouwd principe. De plutoniumbom was echter van een geheel ander soort; dit was een zogenaamde implosiebom. Een constructie die nog nooit eerder was gebruikt en waarvan men niet wist of deze wel zou werken.
De Gadget, de eerste op plutonium gebaseerde atoombom ter wereld.
De vele
draden leiden naar springladingen die de eigenlijke ontploffing zullen inleiden.
Oppenheimer (links), de wetenschappelijke leider van het Manhattanproject, en Groves, de militaire leider van het project, bij de restanten van de toren waarin de Gadget tot ontploffing is gebracht.
Litlle Boy, de eerste uraniumbom.
De bom die op Hiroshima is afgeworpen.
'Now I am become death... '
Daarom werd voor met dit laatste type bom onder de codenaam Trinity eerst
een proef gehouden.Dit betekende dat de allereerste atoombom, een plutoniumbom
met de codenaam Gadget, ontplofte op 16 juli 1945 om half zes in de ochtend
in de Nevada woestijn in New Mexico. De kracht van de explosie werd geschat
op 19000 ton TNT, vier keer zo veel als verwacht werd. Een explosie van
een omvang die men tot dan niet kende. De zwaarste conventionele bommen
hadden destijds een kracht van 20 ton TNT. Het was bij deze eerste explosie
van een atoombom dat de wetenschappelijk leider van het project, Robert
Oppenheimer, uit het Hindoe geschrift Bhavagad-Gita citeerde: 'Now I am
become Death, the destroyer of worlds'. In augustus 1945 waren na de geslaagde
Trinity test twee atoombommen inzetbaar, een uranuim- en een plutoniumbom.
Na veel discussie werd besloten om ze ook daadwerkelijk te gebruiken. Het
officiële argument is altijd geweest, dat de oorlog tegen Japan hiermee
aanzienlijk bekort werd. Ook zouden zo honderdduizenden levens van Amerikaanse
soldaten gespaard gebleven zijn.
Hieronder een filmfragment waarion Oppenheimer
spreekt over de Trinity-test.
Hij zegt hierbij de beroemde woorden:
'Now, I am become Death....'