Berlin, Hauptstadt der DDR

Berlijn mag met zijn ruim vier miljoen inwoners met recht een metropool genoemd worden. Jazeker, de hoofdstad van Duitsland, maar daarvoor was het de hoofdstad van de Duitse Demokratische Republiek, zeg maar Oost-Duitsland. En dan was er ook nog West-Berlijn. Sinds 1989 is alles weer bij elkaar en is het weer zoals het lang geleden was. De toeristen stromen met velen toe en hopen te vinden wat er niet meer is. Ze zoeken het Berlijn dat Berlijn zo spannend en interessant maakte.

De val van de Berlijnse Muur in 1989 betekende de hereniging van een verdeelde stad. Dat wat verbroken was, werd weer aan elkaar geplakt. Iedereen gelukkig, iedereen tevreden, behalve de toeristen dan. Die willen dat zien wat zoveel leed heeft veroorzaakt. En nu ook het oostelijk deel van Berlijn weer toegankelijk is, zijn ook een aantal macabere merkplaatsen uit de Tweede Wereldoorlog weer toegankelijk. Het doet de stad goed merkbaar goed. Bij de Branderburger Tor, op de Kurfürstendam, op de Unter den Linden is het 's zomers een drukte van belang, bijna een pretpark. Het is een grote toeristenmachine. En ze willen ook graag restanten zien, restanten van de Muur en alles wat daarbij hoort. En ze worden op hun wenken bediend met musea over de Muur (waar het bij vlagen zo druk is, dat alles stil staat), bij checkpoint Charlie (waar iedereen op de foto wil), bij de restanten van de Muur. Maar ja, het blijft behelpen: de Muur is er niet meer, de wachtposten zijn weg, het prikkeldraad is opgeruimd en ga zo maar door. Wat was er dan dat mensen nu nog fascineert.

— Meer Berlin, Hauptstadt der DDR

Uit het straatnamenregister van Berlijn uit 1940. Deze straten zult u nu tevergeefs zoeken. De Adolf-Hitler-Platz is nu de Theodor-Heuss-Platz. De Hermann-Göring-Straße is nu de Ebert-Straße.